در دوران نوجوانی نقش همسالان، پررنگ تر می شود. بنابراین ارتباط و دوستی با همسالان قسمتی از رشد شخصیت و هویت یک نوجوان محسوب می شود. توجه و تایید همسالان برای نوجوان از اهمیت بسزایی برخوردار است. زمانیکه نوجوانی نمی تواند روابط موفقیت آمیزی با همسالان خود برقرار کند، علاوه براینکه منبع مهمی از خشنودی خود را از دست می دهد فرصت های لازم برای اکتساب مهارتهای ذهنی، جسمی و اجتماعی را نیز از دست می دهد.

وجود همسالان از چند جهت برای نوجوانان دارای اهمیت است:

1- گروه همسالان زمینه برای نوجوان فراهم می آورد تا مهارتهایی که مبنای دوستی و روابط عمیق بزرگسالی است را فرا بگیرند.

2- گروه همسالان مرجع موقتی برای شکل گیری هویت نوجوان است. یعنی از طریق همانند سازی با همسالان فرایند خودشناسی آغاز می کند اینکه چه کسی هستند و چه تفاوتی با والدین دارند

3- گروه همسالان به استقلال و فردیت نوجوان کمک می کند و با فراهم کردن محیط امن زمینه ساز عدم وابستگی برای او را فراهم می کند.

البته همرنگی و پذیرش از سوی همسالان در اوایل نوجوانی در اوج خود است و پس از 14 سالگی به تدریج کمتر می شود.

 دلایلی که نوجوان از سوی همسالان خود طرد می شوند، عبارت است از: رفتارهای اجتماعی نامناسب و ابراز وجود پرخاشگرانه یا بی کفایتی اجتماعی، عدم جذابیت جسمانی، عقب بودن در تحصیل از دیگران همسالان.              

                                                                                              ~ادامه مطلب ~